Oké mensen, ik ben een Creative Director en dat betekent dat ik weinig anders kan dan verhalen verzinnen en op de set aanwijzingen geef aan de verbeelding ervan. Toch heb ik ook behoeftes… in dit geval om een drone te willen hebben. Want het excuus was dat mijn schoonzusje ging trouwen.. in Frankrijk.
Mijn vrouw werd in de weken ervoor door mij gebombardeerd met een heleboel redenen om zo’n ding aan te schaffen. En als creative kan ik daar mooie verhalen van maken en dus kreeg ik uiteindelijk haar toestemming. Of ze wilde van het gezeur af zijn, dat kan ook.

 

Anyway, na advies te hebben gevraagd aan onze vaste cameramensen die toch wel hun bedenkingen hadden omdat ze mij kennen, kwam de DJI MavicPro uit de hoge hoed. Nu nog bestellen. Via Google kwam ik bij Coolblue uit. Vandaag besteld en morgen in huis. Belangrijk, want de dag erop moest ik naar Frankrijk vertrekken. Daarmee precies passend bij mijn persoonlijkheid: altijd alles op het laatste moment. Inderdaad kwam het pakket de volgende dag binnen. In de koffer en hup mee naar Frankrijk.

 

Daar aangekomen had ik nog precies 1 dag om te oefenen en die gelegenheid heb ik dan ook meer dan voldoende genomen. Althans, dat vond ik. Zo oefende ik met stijgen en landen, links en rechts afslaan en mooie shots maken met behulp van de ingebouwde hulpsoftware. Alles liep op rolletjes. Ik was er helemaal klaar voor. Op de avond van de bruiloft stond de lange witte tafel klaar waaraan alle gasten (rond de 30) aanschoven. Het zag eruit als een scene uit een (Franse) film. Prachtig!

 

Ik liet de drone omhoog gaan en ‘gleed’ ermee boven de tafel. Dat de kaarsen daardoor uitgingen, vond ik niet meer dan een work-in-progress detail. Het shot was geweldig, zo vond ik als regisseur en was na een paar minuten klaar. Voor de veiligheid, zo schatte ik de grenzen van mijn kunnen in, gebruikte ik voor de landing de ingebouwde return-home button. Ik drukte erop en toen….

 

Het was de hel die losbrak. De drone schoot plotseling omhoog. Maar ik was juist zo mooi tussen de bomen gaan vliegen, want ik had immers de hele dag geoefend… Maar de return-home button kraakte mijn kunsten. Wat er toen gebeurde was ook een film… maar dan meer van het horror genre.
Eerst werd een tak geraakt, maar de drone was dapper en daalde daardoor automatisch een stuk naar beneden. De gasten keken ineens allemaal op van hun tafel en diepe gesprekken en volgde de drone die compleet wild was geworden.

 

Want hij steeg weer op voor een volgende poging. WAAROM? , vroeg ik en met mij de gasten zich af. Korte gilletjes van aanwezige dames in combinatie met boze blikken van de mannen werden mij toegeworpen. In een vlaag van controle-the-situation wist ik de automatische return-home button uit te schakelen. Maar niet voordat de drone 3 á 4 keer bladeren en kleine takken uit de boom had weten te rukken.

 

Door mijn heldhaftige actie, zo vond ik zelf, kreeg ik de controle over de drone terug en wist deze veilig te landen. Maar wel met het schaamrood op mijn lippen.
Van deze Award winnende regisseur was bij de gasten niet veel meer van over.

 

De drone had afgedaan. Althans bij iedereen die aanwezig was. En ik denk ik ook.

 

Hoewel ik probeerde uit te leggen dat het niet aan mij lag, blablabla, kreeg ik dit niet meer recht gepraat. En het ergste was dat de opnames niet waren opgeslagen. GRRR. Enfin, terug in Nederland belde ik met Coolbue om uit te leggen wat er was gebeurd.

 

De man van de telefonische helpdesk vond het verschrikkelijk. ‘Natuurlijk was het niet mijn schuld’, zei de goede man aan de telefoon. ‘Bent u in staat om naar eén van onze winkels te komen?’ “Ja,” antwoordde ik. ‘Dan zorg ik dat er morgen een nieuwe drone voor u klaar ligt.” Zo gezegd, zo gedaan.
Ik ben naar Eindhoven gereden en kreeg zonder eén kritische vraag een nieuwe drone. WOW!
Nu ben ik een paar weken verder en weet veel meer van de DJI MavicPro. En weet je wat het is; in de gebruiksaanwijzing staat dat de return-home button gebruik maakt van een vooraf ingestelde hoogte van 30 meter. Die zoekt de drone eerst op om uit te zoeken waar ‘home’ is. Een instelling die je overigens zelf kunt aanpassen. Maar dat wist ik niet. Want wie leest er nu nog een gebruiksaanwijzing? Ik had how-to filmpjes bekeken. En daar werd hier niets over gezegd.
Dankjewel Coolblue!
Jan Suiskens, Creative Director CorporateTrailer