Als Creative Director die de hele dag bezig is met het maken van films, kan ik niet om Kevin Spacey heen. En als ik er niet mee bezig ben, dan word er her en der wel gevraagd hoe ik er over denk. “Ja, jij Jan.. jij zit toch in die wereld… ?!” Zoiets dus. Of ik hem ook zo’n arrogante eikel vind, is een vaak terugkerende vraag. Niet veel ruimte latend voor enige nuancering in welk antwoord dan ook.
Of het vaker mannen of vrouwen zijn die de vraag zo stellen, weet ik eigenlijk niet, maar ik kan me voorstellen dat het in dit geval niet zoveel uitmaakt. Spacey wordt immers vooral beschuldigd van seksueel onaanvaardbaar gedrag richting mannen, of liever jongens. En dat houdt de, inmiddels traditionele, ‘metoo’ discussie er een beetje buiten.
Natuurlijk ben ik van mening dat niemand boven de wet staat en dat je met je poten van iedereen af moet blijven, tenzij er sprake is van wederzijds goedvinden. Elke andere vorm verafschuw ik. Zo, dat is eruit. Nu de nuancering. Het is geen geheim dat je in Hollywood niet aan de bak komt (of kwam) zonder er de nodige “offers” voor op te brengen. En Harvey Weinstein, Doctor Huxtable (Bill Cosby) zijn slechts druppels op de gloeiende plaat in deze verdorven wereld die de entertainmentindustrie heet.
Maar euhh …kleinigheidje… Spacey is tot op heden slechts beschuldigd. Nog niet schuldig bevonden. Althans…nog niet door de rechtbank. Wel door de rest van de wereld. Wat bij mij de vraag oproept: Wat als Spacey nou eens onschuldig blijkt te zijn? Dat het allemaal verzinsels zijn, zorgvuldig gefabriceerd om hem onderuit te halen. Of er op zijn minst flink aan te verdienen. Zou kunnen. En het zou zeker niet de eerste keer zijn.
Hoe gaan wij er dan mee om? Gelijk het volgende House Of Cards seizoen laten opnemen zodat we het laatste seizoen snel kunnen vergeten waarin hij helaas ontbrak? Ofwel, vergeven we hem dan net zo snel als dat we hem verguist hebben? Weet je, het zou jou ook kunnen overkomen. Dat jij beschuldigd wordt van iets heel smerigs en verwerpelijks, maar waar je later van zou worden vrijgesproken. Simpelweg omdat je het niet gedaan zou hebben.
Maar “natuurlijk” is Spacey wel schuldig. Dat weet jij en dat weet ik. Want waar rook is, is vuur. Zo is het maar net! En toen dook die video van Spacey vorige week ineens op. Verwarring alom. IJdelheid, arrogantie, verwarring zaaiend? Alle drie zou ik zeggen.
Toch schuldig? Ja, zeker! Toch? Of misschien toch niet… Of in ieder geval een beetje… Maar misschien kan hij wel weer aan het werk als Frank Underwood. Want die mis ik!